Het begon allemaal een jaar geleden, op een zonnige lentemorgen, met het feestje van de dag voordien nog in onze ogen en ons lijf, met een glas champagne en een stevig ontbijt, aan een wiebelig tafeltje op het voetpad, kijkend naar de wekelijkse vlooienmarkt op ‘Bij Sint-Jacobs’ in het mooie, heerlijke Gent. We hieven het glas: ‘laat ons samen iets opstarten … nu!’
Eigenlijk begon het eerder. Twee jaar geleden, op een zwoele zomeravond, in de dikke en zware lucht, met een glas champagne en wat tapas, aan een wiebelig tafeltje op het voetpad, in het midden van San Sebastian, zeiden we: ‘als het kind geboren is, moeten we onze eigen antiekzaak starten.’ En het idee bleef ronddwalen in ons hoofd.
Maar eerlijk gezegd moet ik verder terug gaan in de tijd. Toen ik geschiedenis studeerde en heel veel feestjes afschuimde, veranderde mijn studentenkot snel in een soort van ‘wunderkammer’. Ik verzamelde de meest bizarre stukken die ik vond op de meest bizarre plaatsen. Vooral glanzend zwarte meubels uit de jaren 80 kon ik niet weerstaan.
En die vreemde neiging was eigenlijk niet zo verrassend. Als kind bracht ik al mijn tijd ofwel voetballend door (ik geef toe, ik had een geweldig schot) ofwel gravend in de achtertuin, op zoek naar schatten die ik dan uitspreidde op de toonbank van mijn vaders kruidenierswinkel. Het concept van herbruikbare goederen is daar en dan uitgevonden, lang voordat de rest van de wereld het oppikte als hippe eco-trend. En ik wist zeker, later zou ik de jager-verzamelaar business induiken (en de volgende Roberto Baggio worden).
Ik kan niet verder terug gaan in de tijd, denk je? Hm, BOLD en alles wat ermee samenhangt, is onherroepelijk en volledig genetisch bepaald. Je kan je niet voorstellen hoezeer mijn moeder in de wolken is met dit project. Hi mam!
Roberto Baggio
